Waar blijft de tijd..
Door: Lindy
Blijf op de hoogte en volg Lindy
04 September 2020 | Zuid-Afrika, Pretoria
23-08-2010...19.10 uur... een tikje verdrietig van het afscheid op het vliegveld maar met een lijf vol gezonde spanning en enthousiasme stappen Talitha en ik in het vliegtuig richting Afrika om 22 uur later de eerste voetstappen op de Afrikaanse bodem te zetten..
Niet wetend wat ons te wachten staat, niet wetend dat ik 10 jaar later met zoveel vreugde terug kijk op deze tijd.
Vanavond was ik op zolder, even kijken naar de ketel want jeetje geen warm water is ook maar niks. Terwijl ik met de ketel bezig ben zie ik een doos tussen Jacco zijn schoolspullen.. he... een stikker I Love afrika trekt mijn aandacht en al snel lag de inhoud van de doos verspreid over zolder..
Wat een herinneringen, wat een prachtige momenten, ontelbaar veel lieve berichtjes kaartjes en reacties.. een doos vol Afrika herinnerigen zorgde voor een hele grote tevreden glimlach op mijn gezicht. En liet me gelijk ook weer realiseren dat warm water ook een luxe is die niet iedereen kent.
De afgelopen jaren komt Afrika zo nu en dan in een vlaag voorbij. Tijdens een verhaal, door een foto, of door iemand die je er aan herinnert. In die jaren zijn er ook vele afrika reunietjes geweest met mijn 4 lieve huisgenootjes van toen waarbij we herinneringen delen en ons verwonderen over hoe ons leven verder is gegaan, ieder op zijn eigen manier waarbij we de prachtige momenten blijven delen.
Terwijl ik de doos doorspit en al die lieve kaartjes lees realiseer ik me hoeveel mensen me toendertijd hebben gevolgd. Een kaartje hebben gestuurd, papa mama hebben gevraagd hoe het met me gaat, mijn reisverhalen hebben gelezen, reacties hebben achtergelaten, donaties voor Missionvale en MTR Smit hebben gedaan, extra foto videogeld hebben gekocht en er in welke vorm dan ook voor mij zijn geweest.
Lieve dierbare mensen die er 10 jaar later helaas niet allemaal meer zijn, mensen die je door de jaren heen uit het oog bent verloren, en mensen die ik nog steeds zie!
Zo bijzonder en zo blij dit meegemaakt te hebben en weet zeker dat jullie het voor mij nog extra speciaal hebben gemaakt.
♡ BAIE DANKIE ♡
Niet wetend wat ons te wachten staat, niet wetend dat ik 10 jaar later met zoveel vreugde terug kijk op deze tijd.
Vanavond was ik op zolder, even kijken naar de ketel want jeetje geen warm water is ook maar niks. Terwijl ik met de ketel bezig ben zie ik een doos tussen Jacco zijn schoolspullen.. he... een stikker I Love afrika trekt mijn aandacht en al snel lag de inhoud van de doos verspreid over zolder..
Wat een herinneringen, wat een prachtige momenten, ontelbaar veel lieve berichtjes kaartjes en reacties.. een doos vol Afrika herinnerigen zorgde voor een hele grote tevreden glimlach op mijn gezicht. En liet me gelijk ook weer realiseren dat warm water ook een luxe is die niet iedereen kent.
De afgelopen jaren komt Afrika zo nu en dan in een vlaag voorbij. Tijdens een verhaal, door een foto, of door iemand die je er aan herinnert. In die jaren zijn er ook vele afrika reunietjes geweest met mijn 4 lieve huisgenootjes van toen waarbij we herinneringen delen en ons verwonderen over hoe ons leven verder is gegaan, ieder op zijn eigen manier waarbij we de prachtige momenten blijven delen.
Terwijl ik de doos doorspit en al die lieve kaartjes lees realiseer ik me hoeveel mensen me toendertijd hebben gevolgd. Een kaartje hebben gestuurd, papa mama hebben gevraagd hoe het met me gaat, mijn reisverhalen hebben gelezen, reacties hebben achtergelaten, donaties voor Missionvale en MTR Smit hebben gedaan, extra foto videogeld hebben gekocht en er in welke vorm dan ook voor mij zijn geweest.
Lieve dierbare mensen die er 10 jaar later helaas niet allemaal meer zijn, mensen die je door de jaren heen uit het oog bent verloren, en mensen die ik nog steeds zie!
Zo bijzonder en zo blij dit meegemaakt te hebben en weet zeker dat jullie het voor mij nog extra speciaal hebben gemaakt.
♡ BAIE DANKIE ♡
-
05 September 2020 - 07:35
Drea Van Oss:
10 jaar Lindy, waar blijft de tijd inderdaad.
Wat heb je weer een mooi geschreven verhaal toegevoegd.
Als ik nu teruglees, komen ook bij mij de herinneringen weer te boven.
Lindy naar Afrika, wat waren we stiekem bezorgd, maar we gunde je deze stage zo.
Wat een ontzettend leuke groep meiden om je heen te hebben, wat een mooie avonturen.
En we hebben nooit spijt ook naar Afrika te komen, wat hebben we genoten van het mooie land.
We vonden we het bijzonder het allemaal te kunnen zien, je huisje , je stage plek bij Mtr Smit (met zijn nieuwe speeltoestel ) en township Misionvale waar je ook 1 dag per week zoveel goed werk deed.
Leuk dat deze site er nog is.
Kusss, Mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
