Alweer een week hier!

Dit weekend is het laatste meisje aangekomen en is de groep helemaal compleet voor de komende maanden. Het klikt erg goed met elkaar en we zijn van plan veel dingen te ondernemen dus op naar de gezelligheid. We zijn nu in totaal met 7 meiden en Dirk. Helaas moet hij nu een andere hobby zoeken op onze gezamenlijke Zumba avond. Lekker voor de tv, hossen en schudden samen met de te overdreven Zumba instructeur, heerlijk zeg!

Zondagmorgen zijn we met een aantal meiden naar de zondagsmarkt geweest in PE. Langs de boulevard staan allerlei kraampjes met typisch Afrikaanse spulletjes: kleedjes, beeldjes, tasjes, pennen, portemonnees ga zo maar door. Wat ze hier wel hebben zijn hele mooie canvas doeken waar ze allerlei soorten landschappen en dieren op hebben geschilderd. Het was leuk om hier even rond te kijken en ideeën op te doen voor souvenirtjes voor de thuisblijvers.
Die middag zat ik met een aansteker, gekleurde kaarsjes en een opgewarmde keel helemaal klaar voor de computer. Het was tijd om mama te feliciteren via Skype. Zodra hij begon te bellen begon ik al met volle borst te zingen, helaas tevergeefs. Geen contact via Skype en de felicitaties verliepen dus maar via de telefoon. Het is wel raar om met een verjaardag zo ver weg te zijn, normaal komt er visite langs even gezellig wat kletsen en u ben je er op een hele ander manier mee bezig en het blijft bij een simpele felicitatie via de telefoon.

Ik had op de eerste dag al dolfijnen zien zwemmen maar maandag zag ik ze echt dichtbij. Ze zwommen nog geen 20 meter van de kust af, een hele groep! We konden niet stoppen omdat we midden in het verkeer zaten. De mensen hier doen ook net alsof het heel gewoon is dat ze hier zo dichtbij de kust zwemmen. Dat zou voor hun ook best gewoon zijn geworden maar voor mij is het nog een heel bijzonder gezicht en hopelijk ga ik ze de komende maanden nog heel vaak zien!!

Maandag zijn we naar de Boardwalk geweest, je kunt het een beetje vergelijken met een mini Disney parkje. Wat attracties, winkeltjes, restaurantjes. Het was wel leuk om even doorheen te lopen en met z’n alle wafels te eten maar verder vond het ik het niet zo bijzonder. Er was op het park ook een soort theater. Aangezien wij maar al te graag wilde weten wat zich daar binnen afspeelde, zijn we even een kijkje wezen nemen via de zijdeur. Een vrouwelijke manager kwam naar ons toe en legde uit dat de dit de soundcheck van een soort Boyband was die hier de hele week optreden, als we wilde mochten we even blijven kijken. Ik vond het leuker dan gedacht, ze speelde allerlei nummers van Westlife, wat Rock en Roll, Robbie Williams. We hebben wat nummers geluisterd en zijn we daarna weer vertrokken, wel met het nummer van de manager op zak. Na vandaag even gebeld te hebben kunnen we morgenavond met het huis gratis naar een concert komen kijken! Leuk toch, ze bood ook aan dat we de jongens kunnen ontmoeten, ook heel leuk alleen weet niemand wie die Boyband is en waar ze vandaan komen?? Op naar morgenavond dus…

Vandaag heb ik ook niet zoveel gedaan, samen met Anouk een auto uitgezocht. Vanmiddag zijn we even rond wezen rijden zodat ze wat kan wennen en we hebben aan het strand wat foto’s gemaakt. Deze avond zijn we de hond uit wezen laten, toen we bij het strand aankwamen zag ik een grote zandberg. Daar moesten we dus overheen, na wat puffen was ik boven en waaauw wat was het uitzicht daar adembenemend. Helemaal niks aan de kust te zien, alleen maar rotsen, strand, zand en zo ver als je kunt kijken zee!!

Morgen staat er ook een rustig dagje op de planning en donderdag kunnen we beginnen met stage.
Ik heb er nu wel heel veel zin in gekregen, we hebben de afgelopen dagen niet veel ondernomen omdat Talitha zich nog steeds niet helemaal lekker voelt. Daardoor gaan de dagen wat langzamer voorbij en kijk ik wel uit naar de stageperiode. Lekker dingen doen en kijken hoe de werkwijze hier in Afrika er aan toe gaat!
Ik ben nog wel even aan het kijken hoeveel dagen ik stage wil gaan lopen. Mijn huisgenootje Marjella gaat namelijk op maandag en vrijdag kinderen in een Township vermaken, het zijn er ongeveer 200 dus ze kan wel wat hulp gebruiken dacht ze zo. Mij lijkt dit erg leuk en leerzaam omdat je zo echt Afrika ziet, niet dat MTR niet leuk zal zijn maar dat zijn kinderen die al opgevangen zijn en de kinderen in het Township hebben nog niet echt een plekje gevonden. Ik ga dus nog even kijken wat ik daarmee ga doen en kan regelen.

Vanavond gaan we met de meiden, alweer helaas voor Dirk, ‘My sisters keeper’ kijken. Deze komt hier op tv dus nog een leuk uitzicht voor de boeg voor vanavond.

Groetjes aan iedereen daar en een dikke knuffel!
Liefs Lindy