Eindelijk de 25ste

Terwijl ik na aan het denken ben over wat ik allemaal moet schrijven in mijn reisverhaaltje van afgelopen week, denkt thuis over hele andere dingen na. Langzaam maar zeker tellen we de uurtjes af, nog maar 5 uurtjes te gaan en ze landen op het vliegveld in Port Elizabeth.
Nadat we zaterdag de laatste dingen hebben doorgesproken besefte ik me dat ik ophing met hele andere woorden dan normaal, niet met ik spreek jullie volgende week maar ik mocht eindelijk zeggen, ik zie jullie maandag!!! Vanaf vanmiddag kan ik ze lekker knuffelen en alles vertellen wat door de telefoon toch wat moeilijker gaat dan tijdens een lekker kopje thee aan de tafel.

Om ze helemaal op en top van het vliegtuig te halen besloot ik afgelopen maandag een bezoekje te brengen aan de kapper, na heel wat getwijfel en met de beelden van een mislukt kapsel voor me stapte ik samen met Anouk en Marjella de auto uit. Het bordje ‘gesloten’ zorgde voor een opluchting, nog even uitstellen dacht ik zo. Terwijl we met onze neuzen tegen het raam gedrukt stonden te inspecteren of dat de kapperszaak er wel betrouwbaar uit zou zien kwamen de kappers van achter aangelopen.
Twee vlotte homo’s waarvan hun broek er even strak uitzag als hun kapsel kwamen ons met een vriendelijke lach tegemoet gestapt. Hij bevestigde het bordje gesloten en maakte voor ons een afspraak. Donderdag ben ik samen met Ingrid en Vera terug geweest om mijn haartjes te laten knippen. Na een wasbeurt en een kleine hoofdmassage kon ik er echt niet meer onderuit en ging de schaar erin. Toen ik hem wild zag beginnen te knippen twijfelde ik eventjes aan mezelf of dat ik wel goed uit had gelegd wat ik precies wilde, laagjes! Het werd voor die 14 euro nog even droog geblazen en wat in model geduwd, ik vond het wel prima. Het resultaat zouden we de volgende ochtend wel zien als ik ze zelf moest doen, na wat gepruts en naar mijn mening geen goed resultaat stond ik in de kamer klaar met een schaar om iemand uit te zoeken die het nog even af wilde maken. De voorkant was nog te lang en die plukjes zaten me in de weg. Ingrid was de gelukkigen en heeft nog wat plukjes bijgeknipt zodat ik weer fatsoenlijk over straat kan.

Dinsdag kreeg ik een aparte taak op stage toegewezen, het oefenen van het handtekening van de directrice. Je zult denken waarom, nou ik kan je vertellen dat vroeg ik mezelf ook af…
Vorige week hebben een aantal mensen een toets gemaakt om voor een hogere functie in aanmerking te komen. Een belangrijk iets waarbij nauwkeurigheid gepast is, in Afrika denken ze daar anders over. Omdat mevrouw Watson het wat druk heeft zijn de studenten opgetrommeld om wat kruisjes, Wel Done’s en handtekeningen te zetten zodat de toetsen werden goedgekeurd. Ik volgde netjes mijn voorgedragen taak op maar er helemaal achter staan deed ik niet. Weer iets typisch Afrikaans waarvan je jezelf afvraagt hoe ze het zo verzonnen krijgen.

Dinsdagavond hebben we genoten van ons laatste avondmaal met Dirk in Afrika. Woensdag is hij namelijk vertrokken richting ons koude kikkerlandje. Een heel gek idee omdat je de volgende ochtend afscheid neemt van iemand waarmee je 2 maanden in huis hebt gewoond. Ondanks de beloftes dat we elkaar allemaal blijven zien weet je dat dit heel anders is dat de afgelopen twee maanden.
Die avond realiseerde ik mezelf dat ik afgelopen week de helft van mijn avontuur ben gepasseerd en ik de volgende ben die naar huis gaat. Tjonge wat gaat de tijd snel, ik zie me nog staan bij de douane met mijn koffertjes en ticket in de hand om in een vreemd vliegtuig te stappen wat vertrok naar een totaal vreemd land. Inmiddels word alles steeds normaler en ik maak hier zoveel dingen mee dat de tijd echt voorbij vliegt!

Woensdag en donderdag ben ik op stage begonnen met mijn eerste creatieve les. Het stond in het teken van fotografie. Ik heb de kinderen de taak gegeven om iets bijzonders of speciaals mee te nemen naar de les. Buiten op het gras moesten ze een plaatsje zoeken waarvan ze dachten dat het speciale voorwerp tot hun recht zou komen. Daarna mochten ze er foto’s van maken, ook van hun meest veilige plekje en van de persoon die ze het meest vertrouwen. Twee leuke dagen waar veel dingen in naar voren zijn gekomen. Naast de serieuze kant van de les was er ook genoeg tijd om leuke, grappige foto’s te maken want dat is een ding waar echt ieder kind hier geen genoeg van kan krijgen!

Afgelopen woensdag was het een bijzondere dag voor Talitha. Haar verjaardag, geloof het of niet op 20-10-2010 is ze 20 jaar geworden. Een bijzonder getal, in een bijzonder land wat ze niet snel meer zal vergeten. Die avond zijn we lekker uit eten geweest met een paar van haar huisgenootjes en haar broer. Onwijs leuk dat hij en zijn vriendin op haar verjaardag konden zijn, dit maakt het helemaal af!

Vrijdagavond zijn we met wat collega’s van Anouk naar een rockbandje geweest genaamd Zebra & Giraffe. Het was een leuke avond en we hebben onszelf goed vermaakt.
Zaterdag en zondag hebben we lekker rustig aan gedaan en zijn we nog wat van PE wezen verkennen. Ondanks dat ik hier al twee maanden zit heb ik nog zoveel dingen niet gezien. In de avond lekker met de meiden een filmpje gekeken en voor het eerst pepernoten gegeten! Haha dat was even apart, hier in Afrika aan de pepernoten terwijl Sinterklaas nog niet eens uit Spanje is vertrokken.

Ik ga nu echt de allerlaatste dingen regelen voor de komst van het thuisfront en dan ga ik vooral de komende twee weken met ze GENIETEN!! Ik ben er helemaal klaar voor en hoop ze een onvergetelijke tijd te bezorgen.

Tot over twee weekjes,
XxxX

Even een kleine update:
Gisteravond is het thuisfront veilig geland op de luchthaven van PE. Na gister wat uitgerust te hebben kon vandaag de dag beginnen.
Eerst wat PE verkennen en daarna hebben papa en jacco al links gereden. Onder het genot van een kopje koffie aan de zee gebeurden er iets waar ik al twee maanden mijn best voor doe. Mooi springend over het water kwam er tot 2 keer toe een groepje dolfijnen voorbij gezwommen... Heerlijk!
Nu gaan we de kids op stage verwennen met bellenblazen, jojo's en spelletjes.
En morgen vertrekken we richting Kaapstad voor een 9 daagse tour om volgende week donderdag weer in PE terug te komen voor de laatste daagjes.

Groetjes vanuit hier, En dit keer van allemaal!!!